zaterdag 26 februari 2011

Zondag 27 februari - Effectieve structuren


Zondag staan we stil bij het vierde kenmerk van een gezonde gemeente: Effectieve structuren.
Nu klinkt dat misschien wat organisatorisch in de oren en mogelijk roept dat de vraag op: Hoe zit het dan met de Geest? Het hangt toch van Gods Geest af of er een gezonde gemeente is? Structuren zijn soms heel beperkend en niet zelden zelfs een belemmering voor geestelijke groei. Dat kan op allerlei niveaus het geval zijn. Wanneer een structuur geestelijke groei in een gemeenschap belemmert, moet zij aangepakt worden, bijgesteld of afgeschaft. Daarom spreken we over effectieve structuren. Het beoogde effect van een structuur moet zijn: bevorderen van de groei van Gods Koninkrijk in het leven van de gemeente en daar buiten, om zo God te dienen en te eren. Wanneer een structuur daar niet aan bijdraagt, staat zij ter discussie. Ook wanneer die structuur een gewoonte is die we al tientallen jaren toepassen. Gods belangen wegen zwaarder dan onze gewenning.

Structuren moeten altijd gezien worden als middelen om een doel te bereiken. Ons doel is: God eren en zijn Koninkrijk bouwen in afhankelijkheid van Gods Geest. Een structuur afgestemd op dit doel is bruikbaar en vruchtbaar. Denk bijvoorbeeld aan een dorre akker enkele honderden meters van een rivier. De boer zaait, maar heeft water nodig. Hij graaft een irrigatiekanaaltje en bevloeit zo zijn akker. Het gewas groeit voorspoedig, dankzij een effectieve structuur. Het bestaansrecht van het kanaal is verbonden met het gewas op de akker. Zo moet het ook met onze structuren zijn.

Hessel wil het derde kenmerk belichten aan de hand van Efeze 3 vers 14 t/m 4 vers 16. Hij zegt daar zelf over:

"Paulus legt daarin uit wat het wezen van de kerk is: een gemeenschap van mensen die aan elkaar vast zitten door de liefde van Christus. Hij is zelf het fundament en het Hoofd van de kerk; de kracht van Zijn liefde moet dan ook in de kerk tot uitdrukking komen om daardoor Gods reddingsplan voor de wereld ten uitvoer te brengen. De kerk is daarmee een middel, en geen doel in zichzelf.Centraal in Christelijk geloof staat niet de gelovige, en ook niet de kerk, maar God zelf en Zijn eer, Zijn doel.
Alle middelen - dus ook de kerk - moeten daar steeds weer op aangepast worden."


Iedereen is van harte welkom!




vrijdag 18 februari 2011

Zondag 20 februari- God redt dwazen.

Deze zondag wil Jan Douwe van 't Zand preken uit Genesis 19:1-22. Het gaat hier over Lot. Lot had een bijzonder leven samen met zijn oom Abraham, maar hij had van zijn oom niet het geloof geleerd. Lot was een meeloper, die geloofde wanneer het hem uitkwam. Hij woonde in Sodom, waar zijn stadsgenoten zich tegen hem keren als hij zijn gasten niet wil laten mishandelen door hen. Zijn gastvrijheid gaat zelfs zo ver dat hij in plaats van hen zijn eigen dochters wel aan hen wil overleveren.. Maar is het zijn gastvrijheid of is hier duidelijk hoe diep Lot is gezonken, dat hij zijn dochters zomaar opoffert? In ieder geval beseft Lot tussen wat voor mensen hij is blijven wonen, en dankzij Abraham, die met God in gesprek ging om tenminste de onschuldigen uit de stad Sodom te redden (zie hoofdstuk 18), wordt Lot met zijn gezin gered.
In 2 Petrus 2:1-10 komen we Lot weer tegen. Maar daar lezen we dat hij rechtvaardig was, en heilig (vers 7 en 8). Dus, in het leven van Lot kunnen we zien dat meelopen en heilig zijn samen kunnen voorkomen, rechtvaardig maar ook zwak zijn. Buitenkant en binnenkant kunnen dus met elkaar in conflict zijn.
Lot worstelt met zijn geloof, blijft meelopen met zijn volk maar volgt uiteindelijk wel de raad op van zijn gasten, de engelen.
Zo kun je ook met je geloof worstelen en lukt het niet een zonde te ontvluchten, blijf je daar steeds in vastlopen. Maar God redt ook heilige worstelaars. De uitdaging is binnenkant en buitenkant met elkaar te verzoenen. God te willen volgen, ook wanneer het misgaat, steeds blijven strijden tegen wat verkeerd is en het goede te willen zoeken. Want God redt wie hem zoeken.

In deze samenkomst zullen we ook vieren dat Lukas wordt gedoopt! Lukas is het zoontje van Allard en Elise van Weringh en het kleine broertje van Tess. We zijn blij dat ook hij, zo klein als hij nog is, een kind van God mag zijn, en daarom het teken van zijn verbond met hem mag ontvangen. Als broers en zussen mogen we om dit gezin heen staan, en ook samen het feest van de doop vieren. Allen van harte welkom!

woensdag 9 februari 2011

zondag 13 februari - Hartstochtelijk geloofsleven


Deze week willen we stilstaan bij het derde kwaliteitskenmerk van een gezonde gemeenschap: Hartstochtelijk geloofsleven. Een kerk die gezond is, is dus te herkennen aan de wijze waarop haar leden omgaan met God.
Wanneer je het woord hartstocht opzoekt in het woordenboek, dan vind je dit:

harts·tocht de; m -en heftige, onstuimige drang om aan een verlangen, begeerte te voldoen 2grote liefde 

Wat opvalt bij deze omschrijving is persoonlijke betrokkenheid. Hartstocht is niet zomaar een vrijblijvende toestand. Iemand die ergens hartstochtelijk over is, wordt erdoor in beslag genomen. Een ander woord waar je aan kunt denken is passie. Hartstocht op zichzelf is geen kwaliteit, maar eerder een houding, een mentaliteit. Je kunt hartstochtelijk gaan voor slechte dingen. Je hebt bijvoorbeeld mensen met enorme passie voor de schilderkunst van de oude meesters, die hartstochtelijk een diefstal plegen om er één in bezit te krijgen. Zulke mensen kun je bewonderen om hun inzet.
Als je een hartstochtelijk geloofsleven hebt, wil dat nog niet zeggen, dat het dan een goed geloofsleven is. Je kunt ook hartstochtelijk geloven dat je met inzet van al je krachten God tevreden moet stellen en daar helemaal in opgaan. Je zit er dan volledig naast, maar je inzet is te bewonderen.

Hartstocht als houding is van levensbelang voor een gezonde relatie met God. Gebrek aan hartstocht is één van de ziektes van het huidige westerse christendom. Je komt het ook in de Bijbel al tegen bij de gemeente van Laodicea. (Openbaring 3:14vv) God verlangt niet een lauwe houding, maar een gepassioneerde betrokkenheid op hem en zijn koninkrijk. Lauwheid verafschuwt hij. Liever koud dan lauw, zegt Jezus zelfs. Omgaan met God doet altijd iets met een mens, daarom is het zo belangrijk tijd voor hem te maken. Prachtig zijn de woorden van de leerlingen die op weg waren naar het dorpje Emmaüs en onderweg met Jezus in gesprek kwamen. Ze zeiden: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’

Hartstocht kan betrekking hebben op allerlei gemoedstoestanden. Het heeft te maken met echtheid en eerlijkheid. Je leeft vanuit je hart voor God. In één van de Psalmen staat het zo: Vertrouwt op Hem te allen tijde, o volk, stort uw hart uit voor zijn aangezicht; God is ons een schuilplaats. (Ps. 62:9 NBG51)
Wanneer je de Psalmen leest kom je hartstocht tegen; hier ontmoet je mensen die God eren, hem vragen stellen, hun beklag doen bij God, hun wanhoop tegen hem uitschreeuwen, hun overgave aan hem uitroepen. Alles wordt met hem gedeeld, omdat hij het middelpunt van het leven is. Een christelijke gemeente moet doordrenkt zijn van deze echtheid.

Jan Douwe wil hierover preken vanuit 1 Samuel 12.

Iedereen is van harte welkom!

donderdag 3 februari 2011

zondag 6 februari - Helper in nood


Aanstaande zondag is het de jaarlijkse Hulpverleningszondag. Meer informatie hierover vindt u hier. Om daarbij aan te sluiten wil Jan Douwe van 't Zand preken uit 2 Koningen 2. Elisa wordt in dit gedeelte voorbereid op zijn taak om Elia op te volgen. Elisa wordt later bij uitstek de man die geroepen is om anderen te helpen. Maar voordat hij daartoe in staat is vraagt hij aan Elia of een deel van de Geest die op Elia was, ook op hem kan komen. Hij weet dat hulpverlening niet iets is wat hij zelf kan doen. Het is iets waarvoor we Gods Geest nodig hebben.
Er zijn zoveel plekken waar onze hulp nodig is! Ware hulpverlening is om mensen in contact te brengen met de Helper, want God is de enige ware Helper in de nood. Onze hulp komt van Hem alleen, wij zijn Zijn medewerkers (1 cor. 3:9). Het gaat verder dan alleen praten over Christus en hoe ongelooflijk veel Hij houdt van ons allemaal, en verder dan alleen laten zien wat jij belangrijk vindt. Fransiscus van Assisi sprak de mooie zin: 'Predik altijd het Evangelie- gebruik zo nodig woorden..' Het gaat verder en dieper dan we durven denken, want het is daar waar Gods geest ons laat zien wat we kunnen doen.
Vraag het God, wees bereid, sta klaar.. Wie kan jij helpen, en aan wie kan jij laten zien dat er Hulp onderweg is, Iemand die werkelijk kan troosten en redden..?

Welkom, en neem gerust andere mensen mee!