zondag 13 februari - Hartstochtelijk geloofsleven

Deze week willen we stilstaan bij het derde kwaliteitskenmerk van een gezonde gemeenschap: Hartstochtelijk geloofsleven. Een kerk die gezond is, is dus te herkennen aan de wijze waarop haar leden omgaan met God.
Wanneer je het woord hartstocht opzoekt in het woordenboek, dan vind je dit:

harts·tocht de; m -en 1 heftige, onstuimige drang om aan een verlangen, begeerte te voldoen 2grote liefde 

Wat opvalt bij deze omschrijving is persoonlijke betrokkenheid. Hartstocht is niet zomaar een vrijblijvende toestand. Iemand die ergens hartstochtelijk over is, wordt erdoor in beslag genomen. Een ander woord waar je aan kunt denken is passie. Hartstocht op zichzelf is geen kwaliteit, maar eerder een houding, een mentaliteit. Je kunt hartstochtelijk gaan voor slechte dingen. Je hebt bijvoorbeeld mensen met enorme passie voor de schilderkunst van de oude meesters, die hartstochtelijk een diefstal plegen om er één in bezit te krijgen. Zulke mensen kun je bewonderen om hun inzet.

Als je een hartstochtelijk geloofsleven hebt, wil dat nog niet zeggen, dat het dan een goed geloofsleven is. Je kunt ook hartstochtelijk geloven dat je met inzet van al je krachten God tevreden moet stellen en daar helemaal in opgaan. Je zit er dan volledig naast, maar je inzet is te bewonderen.

Hartstocht als houding is van levensbelang voor een gezonde relatie met God. Gebrek aan hartstocht is één van de ziektes van het huidige westerse christendom. Je komt het ook in de Bijbel al tegen bij de gemeente van Laodicea. (Openbaring 3:14vv) God verlangt niet een lauwe houding, maar een gepassioneerde betrokkenheid op hem en zijn koninkrijk. Lauwheid verafschuwt hij. Liever koud dan lauw, zegt Jezus zelfs. Omgaan met God doet altijd iets met een mens, daarom is het zo belangrijk tijd voor hem te maken. Prachtig zijn de woorden van de leerlingen die op weg waren naar het dorpje Emmaüs en onderweg met Jezus in gesprek kwamen. Ze zeiden: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’

Hartstocht kan betrekking hebben op allerlei gemoedstoestanden. Het heeft te maken met echtheid en eerlijkheid. Je leeft vanuit je hart voor God. In één van de Psalmen staat het zo: Vertrouwt op Hem te allen tijde, o volk, stort uw hart uit voor zijn aangezicht; God is ons een schuilplaats. (Ps. 62:9 NBG51)

Wanneer je de Psalmen leest kom je hartstocht tegen; hier ontmoet je mensen die God eren, hem vragen stellen, hun beklag doen bij God, hun wanhoop tegen hem uitschreeuwen, hun overgave aan hem uitroepen. Alles wordt met hem gedeeld, omdat hij het middelpunt van het leven is. Een christelijke gemeente moet doordrenkt zijn van deze echtheid.

Jan Douwe wil hierover preken vanuit 1 Samuel 12.

Iedereen is van harte welkom!