Zondag wil Jan Douwe preken vanuit Hebreeën 12:1-13. Het is de moeite waard om dit gedeelte goed op je in te laten werken. Het is een gedeelte waaruit blijkt dat God geen genoegen neemt met een passief en lauw christendom. Hij wil kinderen die bij zijn gezin passen. Hij vergeeft al onze fouten, maar dan maakt hij een nieuwe start met ons en wil dat we groeien.
Het is goed te bedenken tot wat voor mensen de schrijver zich richt. Kijk eens wat hij eerder in hoofdstuk 10 zegt over hun leven met God:
32 Herinner u de dagen van weleer, toen u, door het licht beschenen, in een moeizame worsteling met het lijden hebt standgehouden:33 enerzijds kreeg u publiekelijk smaad en beproevingen te verduren, anderzijds was u solidair met hen die hetzelfde moesten doormaken. 34 U hebt meegeleefd met de gevangenen onder u, en toen u van uw bezittingen beroofd werd, hebt u dat in vreugde aanvaard, in de wetenschap dat u iets beters bezit, een blijvend bezit voor uzelf. 35 Leg die onbeschroomdheid dus niet af, u zult er ruim voor worden beloond.
Deze mensen verslapten, omdat het hun allemaal te zwaar en teveel werd. Ze lieten zich leiden door hun teleurstellingen en verdriet, raakten bitter gestemd en daardoor verminderde hun toewijding. De toewijding waar je in de bovenstaande verzen van leest. Probeer jezelf eens een voorstelling te maken van deze mensen. Zie hoe ze meeleefden met medegelovigen die gevangen werden gezet, denk eens aan de verdrietige dagen van het gescheiden zijn van geliefden vanwege de vervolging. Stel je eens voor hoe de vervolgers hun huis binnenstapten en alles stalen. Even vertaald naar nu: je laptop, je pc, je grote platte TV, alles van waarde en op de weg naar buiten ook nog de sleutels van je auto (waar je net de caravan aangekoppeld had voor je vakantie). De Hebreeën hebben iets dergelijks in vreugde aanvaard, omdat hun grootste schat niet geroofd kon worden.
Tegen deze mensen wordt dan gezegd, dat ze zich opnieuw moeten toewijden: "Richt je ogen op Jezus, ga in zijn spoor. Leef, zoals hij heeft geleefd. Zet een stap extra: je hebt in je strijd tegen de zonde je leven nog niet op het spel gezet!"
Dat is niet eenvoudig. Maar God blijft ons trainen om ons verder te helpen. Alleen volkomen overgave van het leven aan hem is waar hij om blijft vragen. Het doel van God is om ons naar volwassenheid te brengen. Je kunt het ook met Paulus zo zeggen: De bestemming is om ons te laten lijken op Jezus (Rom.8:29).
Laten we als gemeente ook met elkaar in gesprek zijn over deze dingen. Hoe ziet ons leven eruit? Hoe is onze toewijding en onze houding tegenover zonde en zaken als bezit? Hoe traint God jou?
Van harte welkom in de samenkomst aanstaande zondag!
