donderdag 23 juni 2011

26 juni: Leven met Jezus van dag tot dag

Dat is het thema voor aanstaande zondag: Leven met Jezus van dag tot dag. Het Bijbelgedeelte is Kol.2:6-3:4 Het gaat over de neiging van de mens om de omgang met God te vangen in regels en voorschriften. Dat is een verleiding en lijkt veilig. Het vergt een relatie waaraan gewerkt wordt om God te vertrouwen. Leven met Jezus van dag tot dag zit hem dus veel meer in de dagelijkse omgang: hem elk moment, overal bij betrekken, ook samen met anderen. Het stukje begint met de zin: "Volg de weg van Christus Jezus, nu u hem als uw Heer aanvaard hebt." en even verderop, vers 13:"U was dood door uw zonden en door uw onbesneden staat, maar God heeft u samen met Christus levend gemaakt toen hij ons al onze zonden kwijtschold.". Dat is de essentie: we zijn levend gemaakt, onze zonden zijn vergeven, we zijn vrij door de genade, dus we beginnen een nieuw leven! Hoe ziet het nieuwe leven eruit? Dat weten we door te kijken naar Jezus. Naar wat Hij zou doen. Niet om zijn plek in te nemen, maar wel om op hem te kunnen lijken. In hoofdstuk 3 lees je het: "Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. 2 Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is." Trek het kleed van de heilige geest aan en wees een nieuw mens, elke dag, elk moment, overal. Een vergeven mens, die het oude leven voortdurend aflegt en zijn ogen op Jezus Christus blijft richten. Dat maakt je vrij. Maar het betekent Hem leren kennen en vertrouwen. Samen leven. " Als u met Christus dood bent voor de machten van de wereld, waarom laat u zich dan geboden opleggen alsof u nog in de wereld leeft?" (vers 20) Ja, waarom?
Het enige gebod wat God ons oplegt is Liefhebben. Liefde. "Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf." (Matteüs 22:37-38). Leven met Jezus van dag tot dag betekent actief liefhebben. Niet naar regels en voorschriften, en niet zoals we denken dat bij ons past, maar precies zoals God zelf van ons vraagt. Wat Hij vindt dat bij jou past. En dat kan alleen in een relatie, waarin we radicaal veranderen. Zodra we Jezus toelaten tot ons diepste wezen neemt Hij daar Zijn intrek en begint te werken aan ons karakter. Daarom wil Hij graag met ons in gesprek zijn, elk moment. En dan, als we hem liefhebben en de relatie aangaan, komen we in beweging. Dan zien we waar Hijzelf bewogen om is, en komen we in actie. Elke dag en elk moment, wij allemaal, samen met Jezus!

vrijdag 17 juni 2011

19 juni: Krachtig vertrouwen


Ontzag voor de HEER geeft een krachtig vertrouwen,
het biedt je kinderen een schuilplaats
, Spreuken 14:26.
Jan Douwe preekt over deze tekst en schrijft erbij: 'Als je tot je door laat dringen wat god deed, nu doet en nog zal gaan doen, weet je dat Hij alles in Zijn hand heeft. Wanneer je hem respecteert, geeft het je vertrouwen voor de toekomst en hoop voor je leven. Het geeft een schuilplaats voor je gezin en houdt je leven veilig'. Jazeker. Helemaal waar!
En toch, moet ik eerlijk toegeven, bekruipt mij gelijk de grote "maar.."
"Maar, waarom is dat dan niet zo voor de mensen in Korea die worden vervolgd, gemarteld en gedood, juist omdat ze God respecteren en vertrouwen..? hun leven is immers absoluut niet veilig?! Hoe kan dat dan?"
Of "Maar dat kind is zo ziek, hij wordt niet beter.. zijn leven is helemaal niet veilig. vertrouwen we dan niet genoeg?"
Enzovoorts.. Is het misschien herkenbaar? Zou het leven van een overtuigd christen juist niet makkelijker moeten zijn?
Hoop ligt in het vertrouwen op God. Maar wie garandeert een beter leven? God niet. nee, Hij zegt zelfs in de bijbel, in 2 tim. 3:12 Allen die vroom en in eenheid met Christus Jezus willen leven, zullen worden vervolgd... Maar hoe zit dat dan?
Bekijk nu es Hebreeen 11: de boeiende verhalen over het leven van Abel, Noach, Henoch, Sara.. geen makkelijke levens. En dan vanaf vers 13: 13 Zij allen zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet, en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Door zo te spreken lieten ze blijken op doorreis te zijn naar een vaderland. En daarmee bedoelden ze niet het vaderland waaruit ze weggetrokken waren, anders waren ze daarheen wel teruggekeerd. Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Dan volgen nog meer verhalen over allerlei bekende personen uit de bijbel, mensen die door hun geloof allerlei gruwelijkheden konden doorstaan, omdat ze uitzagen naar een betere opstanding (vers 35 en verder). En het stukje eindigt met: 39 Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben de belofte niet in vervulling zien gaan, omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken.
Daarin ligt alle hoop en vertrouwen. Daardoor kunnen we vol ontzag en respect onze God vertrouwen met heel ons hart. En door zo vol vertrouwen en overgave te leven kunnen we onze kinderen beschermen, een schuilplaats bieden. Het zal niet de pijn, de worstelingen, verdriet, dood en gemis, niets daarvan zal het wegnemen. Het wordt pas volmaakt in het hemelse vaderland, maar dat te weten geeft volharding, moed en uithoudingsvermogen. Geeft hoop en vertrouwen. Want een God van trouw is Hij. Hij laat ons nooit alleen.

woensdag 8 juni 2011

samenkomst 12 juni: Vergeving en Pinksteren

Pinksteren. Zondag vieren we het pinksterfeest. Jezus is opgevaren naar de hemel, en nu, 10 dagen later, daalt de heilige geest neer op de apostelen en de aanwezige gelovigen. In handelingen 2 staat het prachtige en wonderlijke verhaal beschreven, en elke keer als ik het voor me zie bedenk ik wat een bizar schouwspel het moet zijn geweest: Een geluid als een harde windvlaag, het vuur uit de hemel op de mensen die vervolgens in allerlei talen beginnen te spreken.. ik kan me heel eerlijk gezegd voorstellen dat omstanders denken dat die lui dronken zijn geworden! (vers 13).
En dan houdt Petrus een toespraak: Hij legt uit dat de profeet Joel deze gebeurtenissen al had voorzegd, en hij vertelt de mensen over de opstanding van Jezus. Hij roept de mensen op tot bekering, en de mensen zijn geraakt door zijn woorden (vers 37). Ze vragen Petrus hoe ze gered kunnen worden, en het antwoord van petrus is Heb berouw, en laat u dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van de zonden, en u zult de Heilige Geest ontvangen. Drieduizend mensen laten zich dopen! En zij vormen de eerste christelijke gemeente, zoals je in het laatste deel van dit hoofdstuk kunt lezen, een gemeenschap waar zoveel liefde vanuit straalt.
Heb berouw, vergeef en wordt vergeven. Vergeving is ook het laatste kledingstuk waarmee we ons moeten kleden nadat we de oude mens hebben uitgetrokken (waar Jan Douwe al meerdere preken aan heeft gewijd, uit kolossenzen 3: 5-17, de kledingstijl van de nieuwe mens). Het is de bovenste laag kleding die de geest ons geeft. ‘kleed je in vergeving en bovenal in liefde’.
Het gaat om vergeven van jezelf, en vergeven van anderen, in vers 13 staat: verdraag elkaar en vergeef elkaar. Dat vraagt om alle andere kleden, om innig meeleven, om goedheid, bescheidenheid, om geduld en zachtmoedigheid. Er staat niet 'verdraag degene die je uitkiest om mee om te gaan', nee, verdraag gewoon degene die je tegenkomt.. In vers 14 staat kleed je bovenal in de liefde, die zal volmaakte eenheid geven. De liefde is als het ware de jas die alles omhult. De liefde brengt vrede, laat die vrede in je hart zijn, en vergeef, toon berouw en keer u af van het huidige leven. leg de oude mens af en trek de nieuwe mens aan, en laat je steeds vernieuwen door de heilige geest. Leef het nieuwe leven, zoals de eerste christenen dat ook deden. En laten ook nu veel mensen onder de indruk raken en gered willen worden, want voor iedereen geldt de belofte! En iedereen kan de heilige geest ontvangen. Trek de nieuwe kleren aan.. Opdat een ieder die in hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft (joh.3:15)

Welkom! Na de samenkomst zullen we samen lunchen, iedereen is van harte uitgenodigd. Laten we handelingen 2:46 in praktijk brengen en samen, eensgezind, in een geest van eenvoud en vol vreugde de maaltijd gebruiken..

zaterdag 4 juni 2011

Zachtmoedigheid en geduld


Deze week las ik de brief van Jakobus. Eigenlijk gaat de hele brief over de nieuwe manier van leven die van christenen verwacht zou mogen  worden. De brief is een krachtige oproep om er echt voor te gaan en dat leven met God in woorden en daden duidelijk vorm te geven. In het laatste hoofdstuk van Jakobus staat een gedeelte dat mooi past bij het thema van aanstaande zondag. Hieronder het Bijbelgedeelte dat ik bedoel:

7 Heb geduld, broeders en zusters, tot de Heer komt. Denk eens aan de boer, die geduldig blijft wachten op de kostbare opbrengst van zijn land, tot de regens van najaar en voorjaar zijn gevallen. 8 Wees net zo geduldig en houd moed, want de Heer zal spoedig komen. 9 Klaag niet over elkaar, broeders en zusters, want daarmee roept u het oordeel over u af. Bedenk dat de rechter voor de deur staat. 10 Neem een voorbeeld aan het geduldige lijden van de profeten die in de naam van de Heer spraken. 11 Degenen die standhielden prijzen we gelukkig! U hebt gehoord hoe standvastig Job was, en u weet welke uitkomst de Heer gaf; de Heer is immers liefdevol en barmhartig.

De oproep in vers 7 en 8 staat in direct verband met vers 9. Wanneer je de begrippen ‘zachtmoedigheid’ en ‘geduld’ er even naast legt krijgen deze woorden een duidelijke betekenis. Geduld hebben we nodig om op een zachtmoedige manier met elkaar om te gaan. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Karakters van mensen botsen, meningen verschillen en dingen die we belangrijk vinden worden door anderen niet gehonoreerd en andersom doen wij hetzelfde. Dan is het zó gemakkelijk voor ons mensen om te (be)oordelen en ons te beklagen. Dat gaat al gauw over in het zeggen van minder prettige dingen over een ander en zo raken we dan Gods nabijheid kwijt. Gods Geest trekt zich terug van menselijk gekonkel en geruzie. Misschien is dat wel een vorm van het oordeel waar Jakobus hier over spreekt. In de praktijk betekent dat het verlies van blijdschap in God, toename van onder andere bezorgdheid en bitterheid. Zaken waar een mens zelfs lichamelijk minder van wordt. Daarom de krachtige oproep van Jakobus om geduldig te zijn, zoals de oude profeten en niet te klagen over anderen. Jakobus zegt hiermee hetzelfde als Paulus tegen de Kolossenzen. Jan Douwe hoopt vanuit hoofdstuk 3 deze begrippen uit te leggen in zijn preek van aanstaande zondag.

Iedereen is van harte welkom!

woensdag 1 juni 2011

Donderdag 2 juni - Hemelvaartsdag

‘Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.’

Donderdag is het Hemelvaartsdag. Een dag die voor de meeste mensen niet veel meer betekenis heeft dan een extra vrije dag. Het is misschien wel één van de minst aansprekende dagen van de kerkelijke feestdagen. Toch is het een dag die een bijzondere betekenis heeft.
Een paar dingen die je kunt bedenken bij Hemelvaart:
  • Jezus had zijn werk op aarde goed ten einde gebracht. Nu ging hij terug om op de troon plaats te nemen. Bij hem is alle macht in de hemel en op aarde. Hij heeft alles onder controle! We zullen nooit in de steek gelaten worden, want hij regeert. (Matt.28:18-20)
  • Een tweede is dat Jezus wegging om voorbereidingen voor het Pinksterfeest te treffen. Hij wilde de geest uitstorten. Die belofte van de Vader moest wachten totdat Jezus teruggekeerd was van zijn missie op aarde. Hemelvaart is de glorieuze intocht van Jezus is de hemel waar hij zijn werk voor ons voortzet. De belofte is de Heilige Geest (zie Joh.7:37- 39)
  • Vervolgens betekent het afscheid van Jezus ook een opdracht. Hij zegent zijn leerlingen voor hij vertrekt en verwacht dat ze zijn getuigen zullen zijn in de hele wereld. De vrede die hij bewerkt heeft, moet door zijn leerlingen de wereld ingebracht worden. (Luc.24:49-52)
  • We zijn onderweg naar een nieuwe aarde. Jezus komt terug om alles nieuw te maken. Hemelvaart is niet het definitieve vertrek van Jezus; Hij komt terug zoals hij vertrok. Elk oog zal hem zien!(Hand. 1:9-11)
Zo is het afscheid van Jezus tegelijk een nieuw begin. De geboorte van een nieuw volk voor God geregeerd door de Vredevorst die plaats neemt op zijn troon. Die vrede mag ons leven kenmerken en die vrede zal het thema zijn van de preek van Jan Douwe.

Je bent van harte welkom!