Het thema voor aanstaande zondag komt uit johannes 4, het verhaal van de samaritaanse vrouw. Jezus is op reis, en neemt rust bij een waterbron in Samaria. Daar vraagt Hij water aan een vrouw. Deze vrouw is geschokt dat Hij dit aan haar vraagt terwijl ze niet joods is. Hij laat haar merken dat Hij haar kent en weet wat zij nodig heeft. Deze vrouw was een ongelukkige vrouw, ze voelde zich verstoten en wanhopig. Zij zocht naar verzadiging in verhoudingen met verschillende mannen. Maar toen sprak Jezus haar aan. Hij vroeg haar om water, terwijl zij eigenlijk degene was die dorst had. Hij bood haar levend water aan. Dat ontving ze nadat ze had beleden wie ze was. Ze vraagt om het levende water, ze beseft dat niets en niemand anders haar dorst kan wegnemen. Jezus zegt tegen haar (vers 23):Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid."Mensen zoeken vaak naar iets om hun dorst te lessen, maar ze vinden alleen druppeltjes water hier op aarde. Druppeltjes die niet vervullen in de behoefte aan liefde, trouw, vrede, vreugde, goedheid, water dat niet de eenzaamheid, pijn en dorst wegneemt. Alleen bij Jezus zijn fonteinen van levend water te vinden, Oneindig veel voor iedereen, voor jou en mij, en je zal nooit meer dorst hebben. Je zult zelfs een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft!(vers 14) Ga maar naar Hem toe, net als deze vrouw, drink het levende water en vertel het aan iedereen..
Welkom!
