Zaterdag (9juli 2011) is de nieuwe website van CGK Zuidlaren online gegaan. Met deze nieuwe site willen wij een stap zetten naar de online gemeente, een online plek om samen te komen. Naast de nieuwe website hebben wij ook een twitter account en een facebook pagina aangemaakt, via deze kanalen willen wij iedereen ook op de hoogte houden van al het nieuws en activiteiten.
Nu kan het zijn dat er in jouw ogen nog dingen missen op de website of dat er nog fouten zijn opgedoken. Als dit het geval is dan kan je contact opnemen met:
Gert Timmerman
050 – 577 56 95
webmaster@cgkzuidlaren.nl
Hiermee komt een einde aan berichtgeving op deze site. Alleen de roosters, de agenda en de link naar Gaven en Taken in de gemeente zullen nog online blijven, totdat het ledengedeelte van de nieuwe website afgerond is. Dan zal deze site volledig vervallen.
Zondag hoopt Jan Douwe stil te staan bij Psalm 11. Hij zegt daarover het volgende:
"God wordt vaak als een fronsende God getekend. Hier staat het ook zo. Vers 4. Maar er staat ook dat David toch bij God schuilt, en dat de rechtvaardige Gods gelaat zal aanschouwen. Deze twee aspecten van God worden werkelijkheid in Jezus. Zijn keurende fronsende blik gaat over de aarde heen en Hij ziet maar één rechtvaardige: Dat is Jezus. En wanneer we in Hem geloven, zijn ook wij rechtvaardig bevonden. Dat dringt ons tot liefde en gehoorzaamheid."
Wanneer je vers 4 in de Herziene Statenvertaling leest, staat er: "Zijn ogen doorzien, Zijn blikken beproeven de mensenkinderen." God observeert nauwkeurig en onderzoekt wat mensen beweegt. Het is duidelijk dat God de tijd neemt om alles wat we denken en doen te bestuderen en er een beoordeling van te maken. Zoals een keurmeester bij een APK-keuring een auto van onder tot boven, binnen en buiten inspecteert, zo inspecteert God ons.
Vaak zijn wij niet zo gecharmeerd van een God die ons beoordeelt. Het geeft een ongemakkelijk gevoel en maakt al snel dat we last hebben van angst voor afwijzing, faalangst en dergelijke nare dingen. Veel moderne benaderingen van het godsbeeld hebben daarom afstand gedaan van een God die ons beoordeelt. Ze benadrukken een god die iedereen altijd en onder alle omstandigheden zal accepteren. Absolute normen en waarden zijn niet meer in en dus past een God die dat wel heeft daar ook niet goed bij.
Onze God is echter een God van rechtvaardigheid. Dat betekent dat hij heel duidelijke ideeën over goed en kwaad heeft, die voor iedereen en altijd en overal geldig zijn. Juist daarom komt hij voor zwakken en misdeelden op, want het maakt voor hem veel uit hoe mensen zich tegenover hem en elkaar gedragen. En juist daarom houdt hij de wet als spiegel voor en Jezus als voorbeeld. Dan ontdekken we dat niemand vanuit zichzelf voldoet aan de eis van God en iedereen moet leven van dezelfde genade.
Het werk van Jezus stelt ons in staat om zonder angst voor Gods aangezicht te leven. Wanneer zijn ogen op ons gericht zijn, mogen we vertrouwen op zijn beloften van vergeving en vernieuwing door de Heilige Geest.
Wanneer je zo onder Gods ogen je leven leidt, krijg je ook het verlangen om steeds meer te leven samen met hem. Om alles te delen met hem. Dan zijn zijn ogen de ogen van een geliefde.
In 2 Kronieken 16:9 staat: "De HEER laat immers voortdurend zijn ogen over de aarde rondgaan en biedt iedereen hulp die hem met heel zijn hart is toegedaan." Hier zie je de belangrijkste reden waarom zijn ogen op zoek zijn: Hij zoekt naar mensen die met hun hele hart zichzelf aan hem willen toevertrouwen. God is uit op een persoonlijke, liefdevolle relatie van hart tot hart.
We komen deze zondag samen in Eexterzandvoort in de tuin van Frits en Jannet Scholma. Dit weekend zijn we als gemeente bij elkaar: rechtsboven vind je een link met meer informatie. Iedereen is ook daar van harte welkom. We zullen er ook samen Avondmaal vieren. En wanneer je van harte gelooft in Jezus Christus nodigen we je uit dat met ons mee te vieren.
"U, HEER, verhoort de wens van de nederigen, u bemoedigt hen en luistert met aandacht", staat in psalm 10:17. God verhoort de wens van de nederigen, zij die afhankelijk zijn van God. Dat veronderstelt een tegenstelling, en idd, die zie je in vers 3: De mens zonder God. Deze psalm geeft scherp weer hoe de zondaar de zwakken vervolgt en verdrukt, en, (vers 5) het gaat hem goed, wat hij ook onderneemt.. Is het nu niet eigenlijk precies zo? "de mens zonder God prijst wat Hij najaagt, en als hij rijk is veracht hij de Heer.. Iemand die zonder God wil leven hoeft helemaal niet nederig te zijn voor iemand, hij kan zijn eigen oordeel volgen, hoeft niet zachtmoedig te zijn, en de minste, hoeft niet te lijden en hoeft niet eerlijk te zijn. Die kan zijn eigen god zijn en zijn eigen (makkelijkste) weg kiezen, zijn vermeende vrijheid. Dat is tenminste hoe het vaak lijkt. Zelfbeschikkingsrecht, assertiviteit, etc., daarmee redt hij het wel in de huidige maatschappij, in deze wereld zo ver van God verwijderd, en "Hij denkt bij zichzelf: "Ik kom niet ten val, nooit kan het kwaad mij deren"(vers 6) of "God ziet het toch niet" (vers 11). Maar God ziet het wel. En wat doet Hij? Hij helpt de nederige. Hij bemoedigt hen en luistert met aandacht. Is dat niet geweldig? God luistert met aandacht naar ons wanneer we in nederigheid en afhankelijkheid naar Hem toe gaan. Alles verloopt voor een gelovige, voor degene die zijn leven aan God geeft en Hem de richting laat bepalen, niet gladjes, maar hij mag weten dat god luistert. Wanneer hij Hem achterna gaat en op Hem wil lijken, belooft god dat Hij vol aandacht naar hem is en hem weer moed geeft, elke keer opnieuw. "Dag aan dag draagt Hij ons; die God is ons heil."(ps 68) Ook al merken we er vaak niets van, we mogen alle vertrouwen hebben dat Hij ons draagt, ons kent en ons niet uit het oog verliest. Ook, juist op die momenten, waarin we Hem het meest nodig hebben, en waar God zo ver weg lijkt. Misschien een mooi voorbeeld, een meisje van vijf hoorde dat je aan God al je wensen bekend mag maken. Vol verbazing vroeg ze of dat echt waar was, en of God dan echt naar je luisterde. Dan wilde ze dat meteen doen, en iedereen moest zijn oren dichtdoen want alleen God mocht het horen. Zonder twijfel zei ze 'Lieve God, ik wens..." en haar wens volgde, en ze was blij dat God haar naar haar luistert. Zoals dit meisje, vol vertrouwen, mogen wij naar God gaan en onze wensen, vragen en angsten aan hem vertellen. Hij wacht op je en wil je moed geven. Misschien gebeurt niet wat je vraagt, maar Hij is er en Hij luistert naar je. Ook Nu.
In deze samenkomst zullen drie jongeren belijdenis doen van hun geloof. Iedereen is natuurlijk van harte welkom om deze mooie gebeurtenis bij te wonen!
Dat is het thema voor aanstaande zondag: Leven met Jezus van dag tot dag. Het Bijbelgedeelte is Kol.2:6-3:4 Het gaat over de neiging van de mens om de omgang met God te vangen in regels en voorschriften. Dat is een verleiding en lijkt veilig. Het vergt een relatie waaraan gewerkt wordt om God te vertrouwen. Leven met Jezus van dag tot dag zit hem dus veel meer in de dagelijkse omgang: hem elk moment, overal bij betrekken, ook samen met anderen. Het stukje begint met de zin: "Volg de weg van Christus Jezus, nu u hem als uw Heer aanvaard hebt." en even verderop, vers 13:"U was dood door uw zonden en door uw onbesneden staat, maar God heeft u samen met Christus levend gemaakt toen hij ons al onze zonden kwijtschold.". Dat is de essentie: we zijn levend gemaakt, onze zonden zijn vergeven, we zijn vrij door de genade, dus we beginnen een nieuw leven! Hoe ziet het nieuwe leven eruit? Dat weten we door te kijken naar Jezus. Naar wat Hij zou doen. Niet om zijn plek in te nemen, maar wel om op hem te kunnen lijken. In hoofdstuk 3 lees je het: "Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. 2 Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is." Trek het kleed van de heilige geest aan en wees een nieuw mens, elke dag, elk moment, overal. Een vergeven mens, die het oude leven voortdurend aflegt en zijn ogen op Jezus Christus blijft richten. Dat maakt je vrij. Maar het betekent Hem leren kennen en vertrouwen. Samen leven. " Als u met Christus dood bent voor de machten van de wereld, waarom laat u zich dan geboden opleggen alsof u nog in de wereld leeft?" (vers 20) Ja, waarom? Het enige gebod wat God ons oplegt is Liefhebben. Liefde. "Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf." (Matteüs 22:37-38). Leven met Jezus van dag tot dag betekent actief liefhebben. Niet naar regels en voorschriften, en niet zoals we denken dat bij ons past, maar precies zoals God zelf van ons vraagt. Wat Hij vindt dat bij jou past. En dat kan alleen in een relatie, waarin we radicaal veranderen. Zodra we Jezus toelaten tot ons diepste wezen neemt Hij daar Zijn intrek en begint te werken aan ons karakter. Daarom wil Hij graag met ons in gesprek zijn, elk moment. En dan, als we hem liefhebben en de relatie aangaan, komen we in beweging. Dan zien we waar Hijzelf bewogen om is, en komen we in actie. Elke dag en elk moment, wij allemaal, samen met Jezus!
Ontzag voor de HEER geeft een krachtig vertrouwen, het biedt je kinderen een schuilplaats, Spreuken 14:26. Jan Douwe preekt over deze tekst en schrijft erbij: 'Als je tot je door laat dringen wat god deed, nu doet en nog zal gaan doen, weet je dat Hij alles in Zijn hand heeft. Wanneer je hem respecteert, geeft het je vertrouwen voor de toekomst en hoop voor je leven. Het geeft een schuilplaats voor je gezin en houdt je leven veilig'. Jazeker. Helemaal waar! En toch, moet ik eerlijk toegeven, bekruipt mij gelijk de grote "maar.." "Maar, waarom is dat dan niet zo voor de mensen in Korea die worden vervolgd, gemarteld en gedood, juist omdat ze God respecteren en vertrouwen..? hun leven is immers absoluut niet veilig?! Hoe kan dat dan?" Of "Maar dat kind is zo ziek, hij wordt niet beter.. zijn leven is helemaal niet veilig. vertrouwen we dan niet genoeg?" Enzovoorts.. Is het misschien herkenbaar? Zou het leven van een overtuigd christen juist niet makkelijker moeten zijn? Hoop ligt in het vertrouwen op God. Maar wie garandeert een beter leven? God niet. nee, Hij zegt zelfs in de bijbel, in 2 tim. 3:12 Allen die vroom en in eenheid met Christus Jezus willen leven, zullen worden vervolgd... Maar hoe zit dat dan? Bekijk nu es Hebreeen 11: de boeiende verhalen over het leven van Abel, Noach, Henoch, Sara.. geen makkelijke levens. En dan vanaf vers 13: 13 Zij allen zijn in geloof gestorven; wat hun beloofd was zagen ze geen werkelijkheid worden, ze hebben slechts een glimp ervan begroet, en ze zeiden van zichzelf dat zij op aarde leefden als vreemdelingen en gasten. Door zo te spreken lieten ze blijken op doorreis te zijn naar een vaderland. En daarmee bedoelden ze niet het vaderland waaruit ze weggetrokken waren, anders waren ze daarheen wel teruggekeerd. Nee, ze keken reikhalzend uit naar een beter vaderland: het hemelse. Dan volgen nog meer verhalen over allerlei bekende personen uit de bijbel, mensen die door hun geloof allerlei gruwelijkheden konden doorstaan, omdat ze uitzagen naar een betere opstanding (vers 35 en verder). En het stukje eindigt met: 39 Al deze mensen, die van oudsher om hun geloof geprezen worden, hebben de belofte niet in vervulling zien gaan, omdat God voor ons iets beters had voorzien, en hij hen niet zonder ons de volmaaktheid wilde laten bereiken. Daarin ligt alle hoop en vertrouwen. Daardoor kunnen we vol ontzag en respect onze God vertrouwen met heel ons hart. En door zo vol vertrouwen en overgave te leven kunnen we onze kinderen beschermen, een schuilplaats bieden. Het zal niet de pijn, de worstelingen, verdriet, dood en gemis, niets daarvan zal het wegnemen. Het wordt pas volmaakt in het hemelse vaderland, maar dat te weten geeft volharding, moed en uithoudingsvermogen. Geeft hoop en vertrouwen. Want een God van trouw is Hij. Hij laat ons nooit alleen.
Pinksteren. Zondag vieren we het pinksterfeest. Jezus is opgevaren naar de hemel, en nu, 10 dagen later, daalt de heilige geest neer op de apostelen en de aanwezige gelovigen. In handelingen 2 staat het prachtige en wonderlijke verhaal beschreven, en elke keer als ik het voor me zie bedenk ik wat een bizar schouwspel het moet zijn geweest: Een geluid als een harde windvlaag, het vuur uit de hemel op de mensen die vervolgens in allerlei talen beginnen te spreken.. ik kan me heel eerlijk gezegd voorstellen dat omstanders denken dat die lui dronken zijn geworden! (vers 13). En dan houdt Petrus een toespraak: Hij legt uit dat de profeet Joel deze gebeurtenissen al had voorzegd, en hij vertelt de mensen over de opstanding van Jezus. Hij roept de mensen op tot bekering, en de mensen zijn geraakt door zijn woorden (vers 37). Ze vragen Petrus hoe ze gered kunnen worden, en het antwoord van petrus is Heb berouw, en laat u dopen in de naam van Jezus Christus tot vergeving van de zonden, en u zult de Heilige Geest ontvangen. Drieduizend mensen laten zich dopen! En zij vormen de eerste christelijke gemeente, zoals je in het laatste deel van dit hoofdstuk kunt lezen, een gemeenschap waar zoveel liefde vanuit straalt. Heb berouw, vergeef en wordt vergeven. Vergeving is ook het laatste kledingstuk waarmee we ons moeten kleden nadat we de oude mens hebben uitgetrokken (waar Jan Douwe al meerdere preken aan heeft gewijd, uit kolossenzen 3: 5-17, de kledingstijl van de nieuwe mens). Het is de bovenste laag kleding die de geest ons geeft. ‘kleed je in vergeving en bovenal in liefde’. Het gaat om vergeven van jezelf, en vergeven van anderen, in vers 13 staat: verdraag elkaar en vergeef elkaar. Dat vraagt om alle andere kleden, om innig meeleven, om goedheid, bescheidenheid, om geduld en zachtmoedigheid. Er staat niet 'verdraag degene die je uitkiest om mee om te gaan', nee, verdraag gewoon degene die je tegenkomt.. In vers 14 staat kleed je bovenal in de liefde, die zal volmaakte eenheid geven. De liefde is als het ware de jas die alles omhult. De liefde brengt vrede, laat die vrede in je hart zijn, en vergeef, toon berouw en keer u af van het huidige leven. leg de oude mens af en trek de nieuwe mens aan, en laat je steeds vernieuwen door de heilige geest. Leef het nieuwe leven, zoals de eerste christenen dat ook deden. En laten ook nu veel mensen onder de indruk raken en gered willen worden, want voor iedereen geldt de belofte! En iedereen kan de heilige geest ontvangen. Trek de nieuwe kleren aan.. Opdat een ieder die in hem gelooft niet verloren gaat maar eeuwig leven heeft (joh.3:15)
Welkom! Na de samenkomst zullen we samen lunchen, iedereen is van harte uitgenodigd. Laten we handelingen 2:46 in praktijk brengen en samen, eensgezind, in een geest van eenvoud en vol vreugde de maaltijd gebruiken..
Deze week las ik de brief van Jakobus. Eigenlijk gaat de hele brief over de nieuwe manier van leven die van christenen verwacht zou mogen worden. De brief is een krachtige oproep om er echt voor te gaan en dat leven met God in woorden en daden duidelijk vorm te geven. In het laatste hoofdstuk van Jakobus staat een gedeelte dat mooi past bij het thema van aanstaande zondag. Hieronder het Bijbelgedeelte dat ik bedoel:
7 Heb geduld, broeders en zusters, tot de Heer komt. Denk eens aan de boer, die geduldig blijft wachten op de kostbare opbrengst van zijn land, tot de regens van najaar en voorjaar zijn gevallen. 8 Wees net zo geduldig en houd moed, want de Heer zal spoedig komen. 9 Klaag niet over elkaar, broeders en zusters, want daarmee roept u het oordeel over u af. Bedenk dat de rechter voor de deur staat. 10 Neem een voorbeeld aan het geduldige lijden van de profeten die in de naam van de Heer spraken. 11 Degenen die standhielden prijzen we gelukkig! U hebt gehoord hoe standvastig Job was, en u weet welke uitkomst de Heer gaf; de Heer is immers liefdevol en barmhartig.
De oproep in vers 7 en 8 staat in direct verband met vers 9. Wanneer je de begrippen ‘zachtmoedigheid’ en ‘geduld’ er even naast legt krijgen deze woorden een duidelijke betekenis. Geduld hebben we nodig om op een zachtmoedige manier met elkaar om te gaan. Het leven is niet altijd gemakkelijk. Karakters van mensen botsen, meningen verschillen en dingen die we belangrijk vinden worden door anderen niet gehonoreerd en andersom doen wij hetzelfde. Dan is het zó gemakkelijk voor ons mensen om te (be)oordelen en ons te beklagen. Dat gaat al gauw over in het zeggen van minder prettige dingen over een ander en zo raken we dan Gods nabijheid kwijt. Gods Geest trekt zich terug van menselijk gekonkel en geruzie. Misschien is dat wel een vorm van het oordeel waar Jakobus hier over spreekt. In de praktijk betekent dat het verlies van blijdschap in God, toename van onder andere bezorgdheid en bitterheid. Zaken waar een mens zelfs lichamelijk minder van wordt. Daarom de krachtige oproep van Jakobus om geduldig te zijn, zoals de oude profeten en niet te klagen over anderen. Jakobus zegt hiermee hetzelfde als Paulus tegen de Kolossenzen. Jan Douwe hoopt vanuit hoofdstuk 3 deze begrippen uit te leggen in zijn preek van aanstaande zondag.
‘Galileeërs, wat staan jullie naar de hemel te kijken? Jezus, die uit jullie midden in de hemel is opgenomen, zal op dezelfde wijze terugkomen als jullie hem naar de hemel hebben zien gaan.’
Donderdag is het Hemelvaartsdag. Een dag die voor de meeste mensen niet veel meer betekenis heeft dan een extra vrije dag. Het is misschien wel één van de minst aansprekende dagen van de kerkelijke feestdagen. Toch is het een dag die een bijzondere betekenis heeft.
Een paar dingen die je kunt bedenken bij Hemelvaart:
Jezus had zijn werk op aarde goed ten einde gebracht. Nu ging hij terug om op de troon plaats te nemen. Bij hem is alle macht in de hemel en op aarde. Hij heeft alles onder controle! We zullen nooit in de steek gelaten worden, want hij regeert. (Matt.28:18-20)
Een tweede is dat Jezus wegging om voorbereidingen voor het Pinksterfeest te treffen. Hij wilde de geest uitstorten. Die belofte van de Vader moest wachten totdat Jezus teruggekeerd was van zijn missie op aarde. Hemelvaart is de glorieuze intocht van Jezus is de hemel waar hij zijn werk voor ons voortzet. De belofte is de Heilige Geest (zie Joh.7:37- 39)
Vervolgens betekent het afscheid van Jezus ook een opdracht. Hij zegent zijn leerlingen voor hij vertrekt en verwacht dat ze zijn getuigen zullen zijn in de hele wereld. De vrede die hij bewerkt heeft, moet door zijn leerlingen de wereld ingebracht worden. (Luc.24:49-52)
We zijn onderweg naar een nieuwe aarde. Jezus komt terug om alles nieuw te maken. Hemelvaart is niet het definitieve vertrek van Jezus; Hij komt terug zoals hij vertrok. Elk oog zal hem zien!(Hand. 1:9-11)
Zo is het afscheid van Jezus tegelijk een nieuw begin. De geboorte van een nieuw volk voor God geregeerd door de Vredevorst die plaats neemt op zijn troon. Die vrede mag ons leven kenmerken en die vrede zal het thema zijn van de preek van Jan Douwe.
Zondag hoopt Jan Douwe te vervolgen met het tweede deel van een reeks uit het bijbelgedeelte Kolossenzen 3:5-17. Twee weken geleden heeft hij daar een begin mee gemaakt (zie ook de blog van 15 mei). Het gaat over het kleed van de nieuwe mens. Wat is de kledinglijn van een wedergeboren mens, van iemand die zijn oude mens en zijn leefwijze heeft afgelegd en de kleren van de nieuwe mens heeft aangetrokken? (zie vers 9 en 10). We hebben toen nagedacht over het kleed van innig meeleven. Nog twee kledingstukken zijn goedheid en bescheidenheid, zie vers 12. In vers 10 lees je dat de nieuwe mens steeds vernieuwd wordt naar het beeld van zijn schepper, en zo tot inzicht komt. en in vers 17 staat: doe alles wat u zegt of doet in de naam van de Here Jezus, terwijl u God de Vader dankt door Hem. In alles, elk aspect van je leven, elk besluit en elke gedachte, zul je dus voortdurend gericht moeten zijn op Jezus. Wat zou Jezus doen..? Goedheid en bescheidenheid zijn natuurlijk absolute kenmerken van een leven dat vol is van de geest, van een oprecht leven, en zie je in het hele bestaan van Jezus op aarde terug. Deze twee kledingstukken kunnen ook niet zonder elkaar, ze zijn onderling van elkaar afhankelijk. De meeste mensen hebben geen natuurlijke bescheiden houding die door nederigheid en eenvoud gekenmerkt wordt. Instinctief gaan we op zoek naar erkenning en aandacht. We willen dat anderen ons eren voor wie we zijn en voor wat we hebben gedaan. In johannes 5: 44 lees je: Van elkaar wilt u wel eer ontvangen, maar u zoekt niet de eer die de enige God u geven kan. Het leiden van een bescheiden leven is een persoonlijke beslissing. Het is ingaan tegen je oude natuur en ook tegen de gewoonte van de huidige maatschappij, waarin je toch tenminste voor je belangen op dient te komen. Bescheiden zijn vereist dat we anderen eren voordat we onszelf eren, vol goedheid en innig meeleven. Maar goedheid en bescheidenheid kan alleen verkregen worden door de denkwijze van Jezus Christus aan te willen nemen. Door te vertrouwen op Zijn beloftes, en alles van Hem te verwachten. Hij geeft ons, in Zijn wijsheid, alles wat we nodig hebben, en Hij ziet wat we doen! Hij is blij met alle stappen die we, gekleed met de kleren van de geest, zullen zetten! En Hij zegent ons wanneer wij de ander zegenen en liefhebben.
In deze samenkomst hopen we ook het avondmaal te vieren. Wanneer je vragen hebt over het (mee)vieren van het avondmaal: neem even contact op met Jan Huizenga (050-4094899) of Menno Waardenburg (050-4096160). Van harte Welkom!
Het kan aanmatigend overkomen wanneer iemand van zichzelf zou zeggen: "Ik ben de Gezalfde." Toch is dit wat Jezus eigenlijk deed. Hij las een stuk uit Jesaja 61 over de Geest van God en betrok het op zichzelf. In Lucas 4 kun je de geschiedenis lezen en Hessel zal er zondag over spreken.
Jezus was als mens op aarde en in Filippenzen 2:6-8 legt Paulus daar dan ook de nadruk op: hij deed afstand van zijn goddelijke macht en werd ons gelijk. Hij moest zijn leven leiden onder leiding van Gods Geest. Hij had de kracht en de wijsheid van de Geest nodig om zijn werk te doen. Een echt mens dus.
Je hoort mensen nogal eens beweren: "Ja, maar ik ben Jezus niet, ik ben maar een gewoon mens! Jezus was ook God..." Deze gedachten zijn niet Bijbels. Hoewel Jezus ook God was, heeft hij hier geleefd als mens en ons opgeroepen in zijn voetspoor te gaan. Hij zegt daarom ook dat wij de dingen zullen doen, die hij ook deed en zelfs meer in getal (Joh 14:12). Dat is een enorme uitdaging aan ons adres. Jezus gaat ervan uit dat wij zijn werk zullen voortzetten in de kracht van dezelfde Geest die hem vervulde toen hij op aarde was.
Natuurlijk was Jezus zonder zonde en wij niet. Er zal in ons werk meer ruis te vinden zijn, maar laten we niets afdoen van de grote beloften die ons op dit gebied zijn gedaan. Bekijk tenslotte eens 2 Petr. 1:3-11. Hier wordt ons duidelijk gemaakt dat wij beschikken over alles wat nodig is om een vruchtbaar leven voor God te leiden. We zijn net als Jezus gezalfd! Daarom zegt de apostel in hetzelfde gedeelte: "Span daarom al uw krachten in..."
Hebreeën 11:1 zegt: Het geloof legt de grondslag voor alles waarop we hopen, het overtuigt ons van de waarheid van wat we niet zien. Misschien zie je niet dat je een gezalfde van God bent, misschien word je ontmoedigd, wanneer je je leven bekijkt. Bedenk dan dat God de belofte geeft om je vanuit de Geest te leren leven. Vertrouw daarop en met dat vertrouwen in je achterhoofd: Span je volledig in!
Jan Douwe van 't Zand wil vanaf zondag een aantal keren gaan preken uit Kolossenenzen 3:5-17. Boven dit tekstgedeelte staat 'Het nieuwe leven'. Het is interessant om het stukje erboven ook te lezen: 1 Als u nu met Christus uit de dood bent opgewekt, streef dan naar wat boven is, waar Christus zit aan de rechterhand van God. 2 Richt u op wat boven is, niet op wat op aarde is. 3 U bent immers gestorven, en uw leven ligt met Christus verborgen in God. 4 En wanneer Christus, uw leven, verschijnt, zult ook u, samen met hem, in luister verschijnen. Het nieuwe leven waar vers 5 tot 17 over spreekt, is dus eigenlijk het in praktijk brengen van het leven als wedergeboren en vergeven mens. Vers 5 begint daarom ook met de conclusie, met het woordje 'dus' ('laat dus..'). Als je aanvaardt en gelooft dat God de Vader is, de Schepper van alles, en Zijn zoon Jezus aan het kruis voor je stierf om zo de schuld op zich te nemen en je vrij te kopen van zonde, je genade te schenken.. als je wedergeboren mens bent, vergeven van zonden en levend door zijn genade, ben je een nieuw mens! En ontvang je nieuw leven! En dus..(vers 5)Laat dus wat aards in u is afsterven! Leef het nieuwe leven, leef als nieuw mens, streef, (span je dus in!) om je te richten op wat boven is, laat het oude leven achter en Bedrieg elkaar niet, nu u de oude mens en zijn leefwijze afgelegd hebt en de nieuwe mens hebt aangetrokken, die steeds vernieuwd wordt naar het beeld van zijn schepper en zo tot inzicht komt.(vers 9 en 10). Dus van een nieuw mens wordt verwacht dat hij of zij steeds vernieuwd wordt. Leg dus voortdurend je oude mens af. Op elk terrein in je leven, op elk moment van de dag, je kunt niet achterover leunen wanneer je beseft dat je gered bent, nee, dan begint het pas! Dan laat je je oude leven achter en 'trek je de nieuwe mens aan'. Je leeft met de heilige geest, en met de kledingstijl van de geest, zoals Jan Douwe dat zelf omschrijft. Je kleedt je bijvoorbeeld met innig meeleven. Dat is waar zijn eerste preek over zal gaan. Innig meeleven betekent dat het leven van een ander je zo raakt dat het net is alsof je het zelf meemaakt. Vaak raken we zo afgestompt van al het geweld en de ellende elke dag opnieuw. Maar we moeten er weer door geraakt worden, want dan doen we er iets aan. Dan kan de geest in ons werken en door ons heen aan de slag gaan. We moeten zijn zoals Mozes, die zich zo liet raken door alle leed van zijn volk.
In deze samenkomst zal ook Noraly, het dochtertje van Leo en Cayden van Dijken worden gedoopt. We zijn blij dat ook zij een kind van God mag zijn, en daarom het teken van zijn verbond met haar mag ontvangen. Als broers en zussen mogen we om dit gezin heen staan, en samen het feest van de doop van dit kleine zusje vieren!
Op de Ontmoetingsavond van a.s. woensdag willen we met elkaar nadenken over de gaven en taken binnen onze gemeente. Er zijn vele gaven in onze gemeente en er is ook veel te doen. Vaak weten we niet van elkaar wie wat wil of kan doen...
Hoe inventariseren we de capaciteiten die God ons heeft gegeven en hoe kunnen we die koppelen met de taken die we als gemeenschap hebben? Veel dingen gebeuren spontaan en dat is goed, maar er zijn ook zaken die beter geregeld kunnen worden, zodat ze meer tot hun recht komen.
Graag willen we met jullie nadenken hoe we met elkaar meer vrucht kunnen dragen door de dingen meer af te stemmen en in beeld te brengen.
Ook zullen deze avond de jaarverslagen van evangelisatie en zending, diaconie en kerkenraad worden vastgesteld.
Iedereen is van harte welkom!
20.00 uur (Vooraf vanaf 19.00 uur is er gelegenheid voor gezamenlijk gebed)
De Rank
Zondag wil Jan Douwe preken vanuit Hebreeën 12:1-13. Het is de moeite waard om dit gedeelte goed op je in te laten werken. Het is een gedeelte waaruit blijkt dat God geen genoegen neemt met een passief en lauw christendom. Hij wil kinderen die bij zijn gezin passen. Hij vergeeft al onze fouten, maar dan maakt hij een nieuwe start met ons en wil dat we groeien.
Het is goed te bedenken tot wat voor mensen de schrijver zich richt. Kijk eens wat hij eerder in hoofdstuk 10 zegt over hun leven met God: 32 Herinner u de dagen van weleer, toen u, door het licht beschenen, in een moeizame worsteling met het lijden hebt standgehouden:33 enerzijds kreeg u publiekelijk smaad en beproevingen te verduren, anderzijds was u solidair met hen die hetzelfde moesten doormaken. 34 U hebt meegeleefd met de gevangenen onder u, en toen u van uw bezittingen beroofd werd, hebt u dat in vreugde aanvaard, in de wetenschap dat u iets beters bezit, een blijvend bezit voor uzelf. 35 Leg die onbeschroomdheid dus niet af, u zult er ruim voor worden beloond.
Deze mensen verslapten, omdat het hun allemaal te zwaar en teveel werd. Ze lieten zich leiden door hun teleurstellingen en verdriet, raakten bitter gestemd en daardoor verminderde hun toewijding. De toewijding waar je in de bovenstaande verzen van leest. Probeer jezelf eens een voorstelling te maken van deze mensen. Zie hoe ze meeleefden met medegelovigen die gevangen werden gezet, denk eens aan de verdrietige dagen van het gescheiden zijn van geliefden vanwege de vervolging. Stel je eens voor hoe de vervolgers hun huis binnenstapten en alles stalen. Even vertaald naar nu: je laptop, je pc, je grote platte TV, alles van waarde en op de weg naar buiten ook nog de sleutels van je auto (waar je net de caravan aangekoppeld had voor je vakantie). De Hebreeën hebben iets dergelijks in vreugde aanvaard, omdat hun grootste schat niet geroofd kon worden.
Tegen deze mensen wordt dan gezegd, dat ze zich opnieuw moeten toewijden: "Richt je ogen op Jezus, ga in zijn spoor. Leef, zoals hij heeft geleefd. Zet een stap extra: je hebt in je strijd tegen de zonde je leven nog niet op het spel gezet!"
Dat is niet eenvoudig. Maar God blijft ons trainen om ons verder te helpen. Alleen volkomen overgave van het leven aan hem is waar hij om blijft vragen. Het doel van God is om ons naar volwassenheid te brengen. Je kunt het ook met Paulus zo zeggen: De bestemming is om ons te laten lijken op Jezus (Rom.8:29).
Laten we als gemeente ook met elkaar in gesprek zijn over deze dingen. Hoe ziet ons leven eruit? Hoe is onze toewijding en onze houding tegenover zonde en zaken als bezit? Hoe traint God jou?
Van harte welkom in de samenkomst aanstaande zondag!
Aanstaande zondag hoopt Hessel Keuter te spreken over Lucas 24:13-35, waarin Jezus twee reizigers ontmoet die op weg zijn naar het dorp Emmaüs. Deze mannen zijn teleurgesteld weggetrokken uit Jeruzalem. Jezus gaat op weg met deze twee 'weglopers', Hij neemt hen als het ware bij de hand en laat hen door middel van de Bijbel zien dat door het lijden, sterven en de opstanding van Christus Gods plan tot vervulling is gekomen. Hij vertelt ze dat zo Gods Messias tot Zijn glorie ingaat: door lijden naar overwinning. Maar Hij zegt niet dat Hij zelf Jezus is.. Hij gaat met hen mee naar huis en eet bij hen. vers 30: Toen hij met hen aan tafel aanlag, nam hij het brood, sprak het zegengebed uit, brak het en gaf het hun. 31 Nu werden hun ogen geopend en herkenden ze hem. Maar hij werd onttrokken aan hun blik. 32 Daarop zeiden ze tegen elkaar: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’ Het bijzondere wat er gebeurt is dat op het moment dat Jezus hen alles vertelde uit de schriften, de harten van deze twee mannen in brand beginnen te staan; ze hebben het zelf pas achteraf door. Maar dat is wat er blijkbaar kan gebeuren door de kracht van de Heilige Geest: dat je door de Bijbel, het bezig zijn met en lezen in het Woord, Jezus Christus zelf ontmoet, en dat daardoor je hart in brand begint te staan, dat je liefde en je passie voor Hem wordt aangewakkerd doordat je meer van Zijn grootheid en liefde ontdekt in de Bijbel.
Thy word is a lamp unto my feet, and a light unto my path. Psalms 119:105
1 Johannes 2: 3 Dat wij God kennen weten we doordat we ons aan zijn geboden houden. 4 Wie zegt: ‘Ik ken hem,’ maar zich niet aan zijn geboden houdt, is een leugenaar; de waarheid is niet in hem. 5 In wie zich aan Gods woord houdt, is zijn liefde ten volle werkelijkheid geworden; hierdoor weten we dat we in hem zijn. 6 Wie zegt in hem te blijven, behoort in de voetsporen van Jezus te treden. 7 Geliefde broeders en zusters, ik houd u in deze brief geen nieuw gebod voor maar een oud, dat u vanaf het begin bekend is. Dat oude gebod is de boodschap die u gehoord hebt. 8 Toch is het ook een nieuw gebod, omdat de duisternis wijkt en het ware licht al schijnt, en dit is werkelijkheid in Jezus’ leven en in uw leven. 9 Wie zegt in het licht te zijn maar zijn broeder of zuster haat, bevindt zich nog altijd in de duisternis. 10 Wie de ander liefheeft, blijft in het licht en komt niet ten val, 11 maar wie de ander haat, bevindt zich in de duisternis. Hij gaat zijn weg in het duister, zonder te weten waarheen die weg voert, want de duisternis heeft hem blind gemaakt.
Hét kenmerk van een gezond christelijk leven is onderlinge liefde. In Johannes 13:34 en 35 zegt Jezus dat zelf en Johannes zal aan deze woorden gedacht hebben toen hij de bovenstaande woorden schreef. Door het werk van Jezus op Golgotha en in zijn opstanding is de duisternis die onze levens overheerst de kracht ontnomen. We hoeven niet meer toe te geven aan onze eigen belangen, onze eigen eer en onze gekwetstheid en onze driften. We kunnen samen met Jezus, hij is door zijn Geest in ons. Daarom is de kernvraag van Pasen niet alleen of jij gelooft dat Jezus voor jou opstond uit het graf, maar vooral ook: Ben jij opgestaan in een nieuw leven met hem?
Pasen is een feest van overwinning, van bevrijding. We zijn bevrijd van schuld, wanneer we ons overgeven aan God, ons zelfgerichte leven loslaten en samen met Jezus een nieuw leven beginnen. Een leven gemotiveerd en gedreven door de liefde van God. Paulus zegt daarover in Romeinen 5:5 dat Gods liefde in onze harten is uitgegoten door de heilige Geest, die ons gegeven is. Dát heeft Jezus bewerkt op Golgotha. Daarom moeten we met hem verbonden blijven, zonder hem kunnen we het niet, met hem kunnen we een nieuw leven beginnen! Dit nieuwe leven wordt gekenmerkt door liefdevolle relaties. Door een gemeenschap zoals de eerste christenen in Rome, waar de christenhater Tacitus (Romeins historicus) niet van kon nalaten om te zeggen: "Zie eens, hoe lief zij elkaar hebben!"
Daarom zeiden de eerste christenen op de Paasmorgen als groet tegen elkaar: "De Heer is echt opgestaan. Halleluja!"
Daar kan je toch wel heel enthousiast van worden!
Zondag gaat het over de liefde die God door jezus in onze gemeenschap gebracht heeft. jan Douwe spreekt erover. Je bent welkom!
ps. Wanneer je meer wilt weten over de opstanding van Jezus en de betrouwbaarheid van dat feit, kijk dan eens op de pagina met de titel: Is Jezus wel echt opgestaan?
Goede vrijdag.. like a rose, trampled on the ground, He took the fall and thought of me, above all. Als een vertrapte roos op de grond, kapotgetrapt. Veracht en bespot werd Jezus, gegeseld, en aan het kruis opgehangen, een afschuwelijke lijdensweg moest hij afleggen, en Hij stierf. Hij daalde neer in de hel. Dit alles onderging Hij voor ons, voor jou, voor mij.. Hij betaalde met Zijn dood voor onze zonden, als een offer, met Zijn bloed, heeft hij de satan overwonnen! Wij zijn vrijgekocht. We zijn vrij, we zijn verlost van het kwaad. Wij mogen door Zijn dood een nieuw mens zijn! Op goede vrijdag staan we hierbij stil in de samenkomst. Misschien kun je ook voor jezelf heel bewust dit verhaal lezen, bijvoorbeeld uit het evangelie van Marcus. Zaterdag 23 april ben je van harte uitgenodigd om de film 'The Passion' te kijken, zie hiervoor de aankondiging rechts op de ze pagina. En zo leven we toe naar Pasen: Jezus zal weer opstaan uit de dood..
6 Wie houdt zich staande in zijn toorn?
Wie houdt stand in de gloed van zijn woede?
Zijn woede is als een laaiend vuur,
rotsen spatten voor hem uiteen.
7 De HEER is goed,
een vesting in tijden van nood,
hij kent wie bij hem schuilen.
Deze woorden komen uit het eerste hoofdstuk van het boek Nahum. Vers 6 schetst God als iemand die woedend is over het autonome leven van de mens. De mens die denkt dat hij zijn weg zonder God en zijn liefde kan gaan. De mens die niet rekent met God en zijn koninkrijk, maar die op zichzelf gericht, kiest voor eigen belang. Een leven zonder toewijding aan God maakt een mens tot zijn vijand. Het is zoals Jakobus al zei: Vriendschap met de wereld is vijandschap met God (4:4).
Vers 7 laat zien dat God goed is. Een veilige plek en hij kent wie bij hem schuilen. Dit gaat over mensen die zich iedere dag overgeven aan God en zijn liefde. Mensen die hun zonden betreuren en zich ervan afkeren. In Jezus Christus zijn we geborgen in God, zegt Paulus in Kol.3. Door het werk van Jezus zijn we verzoend met God en vrij van het oordeel en Gods boosheid. Hij biedt ons in Christus een nieuw leven aan, een leven in de kracht van Jezus.
Zondag wil Jan Douwe preken over Nahum 1. Deze preek valt op de laatste zondag voor Goede Vrijdag. De dag waarop we stilstaan bij het lijden en sterven van Jezus Christus voor ons.
Vrijdag is er weer Open Kerk! We hopen deze keer verschillende gasten uit andere plaatsten te ontmoeten. We willen deze keer beginnen met een eenvoudige maaltijd. Iedereen is dan welkom om mee te eten. We willen wel vragen of de CGK-gemeenteleden zelf eten meenemen zoals gebruikelijk is bij het eten op zondag.
Verder is er muziek en is er ruimte voor discussie en gesprek. Ook willen we ruimte bieden om door te praten over bijv. de 40-dagen periode.
Zondag zal in deze samenkomst worden gepreekt uit Jesaja 35.
Het is een hoofdstuk over genade en bevrijding; bevrijding van zonde en bevrijding tot een nieuwe manier van leven. Dat vindt zijn uiteindelijke vervulling in het kruis van Jezus.
Het kruis geeft ons leven. Jezus kwam om ons te verlossen van ons zonde. Maar Hij gaf ons ook geestelijke zicht, gehoor en de mogelijkheid om te lopen. Hij geeft water aan droge harten. Hij verjaagt angst en ellende. Hij geeft vreugde en vrede. Zijn overvloedig leven schenkt Hij door het kruis.
Zijn sterven betekent vergeving van zonde, genade voor ons, en het betekent dat wij opnieuw geboren worden, een nieuw leven beginnen, waarin wij vol toewijding en overgave voor God leven. God volgen en elke dag kiezen voor een leven die draait om wat Zijn plan is met je leven. Koste wat kost, je oude mens achterlaten en in vrijheid leven van Zijn vrede, Zijn overvloed, en dit met iedereen delen.
We zijn op weg naar een nieuwe wereld, daar ligt onze toekomst, maar onze opdracht hier op aarde is een leven leiden dat God welgevallig is, dat past tegenover de Heer.
Paulus schrijft hier heel veel over in zijn brieven aan de verschillende gemeenten. Nergens staat dat het makkelijk zou worden, maar overal lees je hoe belangrijk het is te volharden, te blijven geloven, onwrikbaar te zijn in de hoop die het evangelie, het lijden en sterven van Jezus brengt, te blijven bidden en de liefde overal uit te delen. En de belofte is dat we door de Heilige Geest kracht zullen krijgen om alles vol te houden en te verdragen..
We zijn verlost, we zijn gered, door het kruis, het sterven van Jezus Christus. Amazing grace! Wat betekent het nu in jouw leven?
Je bent van harte welkom! En neem gerust zoveel gasten mee als je wilt. Na de samenkomst is er een lunch waar iedereen ook welkom is.
Tot zondag!
Schwarz: "Groeiende gemeenten hebben een systeem van kleine groepen ontwikkeld , waarin individuele christenen menselijke warmte, praktische hulp en intensief geestelijk contact kunnen vinden. In de groepen wordt niet alleen over Bijbelteksten gesproken of naar de uitleg van een deskundige geluisterd, maar hier worden de Bijbelse impulsen verbonden met de vragen van de deelnemers voor het leven van alledag."
Deze zondag zullen we nadenken over het belang van een sociaal geestelijk netwerk, want dat is wat in feite bedoeld wordt met dit kwaliteitskenmerk. Wanneer je Hebr. 10:24 en 25 leest, kun je ontdekken wat de bedoeling is van een dergelijk netwerk: elkaar aanmoedigen om te groeien in liefhebben en het goede doen. We hebben daar elkaar voor nodig. We kunnen elkaar toerusten, helpen, corrigeren en bemoedigen. Het Nieuwe Testament laat heel duidelijk zien hoeveel waarde God hecht aan het onderhouden van contacten van gelovigen onderling. Iedereen heeft andere broers en zussen nodig. Zo'n netwerk is onontbeerlijk voor geestelijke groei. Daarom vind je veel 'elkaar-opdrachten' in het Nieuwe Testament:
‘Heb elkaar lief met de innige liefde van broeders en zusters en acht de ander hoger dan uzelf.’ (Romeinen 12:10)
‘Aanvaard elkaar daarom ter ere van God, zoals Christus u heeft aanvaard.’ (Romeinen 15:7)
‘Dan zullen we, door ons aan de waarheid te houden en elkaar lief te hebben, samen volledig toe groeien naar hem die het hoofd is: Christus.’ (Efeziërs 4:15)
‘Wees goed voor elkaar en vol medeleven; vergeef elkaar zoals God u in Christus vergeven heeft.’ (Efeziërs 4:32)
‘Want Gods bedoeling met ons is niet dat wij veroordeeld worden, maar dat wij gered worden door onze Heer Jezus Christus. Hij is voor ons gestorven opdat wij, of we nu op aarde zijn of gestorven zijn, samen met hem zullen leven. Dus troost elkaar en wees elkaar tot voorbeeld, zoals u trouwens al doet.’ (1 Tessalonisenzen 5:9-11)
‘Laten we opmerkzaam blijven en elkaar ertoe aansporen lief te hebben en goed te doen, en in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen, en dat des te meer naarmate u de dag van zijn komst ziet naderen.’ (Hebreeën 10:24-25)
Je kunt bovenstaande teksten alleen goed in praktijk brengen in een beperkte groep. Je kunt niet intensief leven met 200 mensen. Dan word je waarschijnlijk overspannen en zal je betrokkenheid vaak oppervlakkig zijn. Daarom moeten we investeren in een beperkt netwerk van contacten en daarmee de diepte ingaan. En of dat nu een huiskring, een groeigroep of een minder georganiseerd netwerk is, is van ondergeschikt belang. Je zou eigenlijk bevestigend moeten kunnen antwoorden op de volgende vragen:
Heb jij meerdere mensen waarmee je als christen verbonden bent? Mensen die jou kennen op een dieper niveau. Die op de hoogte zijn van je valkuilen, je zwakke plekken? Mensen met wie je je strijd en je pijn kunt delen. Mensen die genoeg van je houden om je aan te spreken wanneer je een schadelijke koers inslaat? Mensen die je laten merken dat de wereld met jouw komst een rijkere plek werd? Die je uitdagen om meer met God te krijgen?
Als je een groepje van zulke mensen om je heen hebt, heb je een gezond geestelijk netwerk en ben je een gezegend mens!
Zondag vieren we ook avondmaal. We staan stil bij alles wat Jezus Christus voor ons gedaan heeft. Door zijn werk is het ontstaan van gezonde geestelijke netwerken een reële optie geworden.
Aanstaande zondag hoopt Jan Douwe van 't Zand te preken uit Johannus 15, vers 1: ‘Ik ben de ware wijnstok en mijn Vader is de wijnbouwer. God is de wijnbouwer. Een wijnbouwer heeft een land vol druivenstruiken, een wijngaard. Het doel daarvan is veel druiven kunnen oogsten, en daarvoor heeft hij veel gezonde, vruchtdragende ranken nodig. De wijnstok is de wortel van een druivenstruik. En via de wortel wordt het voedsel door de ranken gestuwd. Een rank die geen vruchtdraagt neemt wel het voedsel weg voor de ranken die wel vruchtdragen. Daarom worden die ranken dan ook gesnoeid zodat ze beter het voedsel kunnen opnemen en alsnog vruchtdragen. Helpt het niet, dan snijdt de wijnbouwer ze af en verbrandt ze. Voortdurend snoeit en verzorgt een wijnbouwer zijn struiken. Het is belangrijk dat de ranken vanuit de wijnstok hun voedsel blijven krijgen, anders is er geen groei, en dus geen vruchten. In dit bijbelgedeelte, is de wijnstok Jezus. En wij zijn de ranken. God snoeit ons bij, zodat we meer vruchtdragen. Zodat we groeien, leven vanuit Hem, en steeds groter worden. Zodat we een gezonde kerk zijn, gestuwt door het krachtige voedsel dat leven geeft, namelijk de waarheid van genade en de vergeving door het lijden en sterven van Jezus Christus. Snoeien kan pijn doen, het kan wonden slaan in je leven, het kan heel zwaar voor je zijn, maar alleen zo kun je verbonden blijven met de Wijnstok en groeien, alleen zo kan je de richting op die God bedoelt, wordt je steeds meer zoals Hij je heeft bedoeld. Gesnoeid worden is niet makkelijk, dat belooft God je ook niet, maar wel belooft Hij ons dat het de moeite waard zal zijn. Blijf verbonden met de ware Wijnstok, leef volop van zijn voedsel en je zult groeien, door de snoeipijnen heen gezond worden, want de Wijnbouwer, onze God, zorgt voor je.
Zondag hoopt Jan Douwe stil te staan bij het volgende kwaliteitskenmerk voor een gezonde geloofsgemeenschap: Inspirerende samenkomsten. Hij zal dat doen aan de hand van 1 Kor. 14: 24 en 25.
In dit gedeelte gaat het over de indruk die bezoekers in een samenkomst krijgen. Misschien is het goed om er op te wijzen, dat Paulus het niet zozeer over kerkdiensten heeft zoals wij die kennen. Om dat te weten hoef je slechts een paar verzen verder te lezen; gelovigen kwamen in een uiterst interactieve context bij elkaar en deelden daar allerlei zaken die ze van God hadden ontvangen: een lied, een onderwijzing, een profetie, enz.
God gaf en zij deelden. En toch waren ook toen de samenkomsten niet persé inspirerend. Paulus schrijft aan een gemeenschap waar de balans zoek is. Feitelijk waren de Korintiërs nogal zelfingenomen en gingen velen prat op hun geestelijke bekwaamheden. Vooral het spreken in klanktaal was er erg in trek, maar zonder dat dit de opbouw van de gemeenschap ten goede kwam. Het lijkt haast wel of de Korintiërs een soort voorlopers waren op het huidige Westerse christendom: het karakter van hun geloofsbeleving en -praktijk was heel erg op het individu gericht. Paulus roept hen op om 'gemeenschapsbouwers' te worden en juist daarin God te eren. God is namelijk een God van zijn volk en niet van individualisten.
Inspirerende samenkomst moeten niet inspirerend zijn, zodat de bezoeker er van geniet (hoewel dat natuurlijk een belangrijk iets kan zijn), maar vooral omdat een samenkomst Gods Geest ademt. Interessant genoeg heeft het woord inspireren daar ook verwantschap mee. De herkomst van het woord is uit het Latijn: inspirare. Dat is in (in) + spirare (ademen, blazen). Van de Bijbel zeggen we, dat die door God geïnspireerd is. We bedoelen dan dat God de woorden en gedachten die de schrijvers van de Bijbel opschreven, ingegeven heeft. Je zou dus kunnen stellen dat een inspirerende samenkomst, een samenkomst is waar de Geest van God aanwezig is en de ruimte heeft om zijn werk te doen. Dat is precies wat je in de eerder genoemde verzen van 1 Korinte ziet gebeuren. De Geest van God werkt daar in en door mensen en zo wordt een buitenstaander diep geraakt en ontmoet God: Dát is inspirerend. Voor minder zouden we niet mogen gaan.
Zonder God kun je prachtige, gelikte samenkomsten hebben met de meest geweldige muziek, een goede sfeer en een degelijke preek en dan toch Bijbels gezien niet inspirerend zijn. Daarom is de centrale vraag voor een samenkomst (in welke vorm dan ook) altijd: Staat God in het middelpunt? Is hij aanwezig en welkom in ons midden?
Aanstaande zondag wil Jan Douwe van 't Zand voor ons een preek houden aan de hand van de tekst uit 2 kronieken 20:12: 'God, straft u hen af. Wij zijn niet opgewassen tegen de grote legermacht die ons nu aanvalt. Wij weten niet wat we moeten doen, op u zijn onze ogen gevestigd.’ In dat hoofdstuk kun je lezen hoe het volk van Israel bedreigd werd door grote en sterke legers, die ze zeker niet zouden kunnen verslaan. Het volk vroeg God om raad, ging vasten en bidden, en vertrouwde volledig op de HEER. En hij antwoordde en redde hen: terwijl het volk jubelend god lof toezong, zorgde God dat de tegenstander werd verslagen! Ik moet denken aan de tekst uit mat.6:26 'Kijk naar de vogels in de lucht: ze zaaien niet en oogsten niet en vullen geen voorraadschuren, het is jullie hemelse Vader die ze voedt. Zijn jullie niet meer waard dan zij?' Wat zouden we ons zorgen maken? Onze hemelse Vader weet precies wat we nodig hebben. In vers 34 staat de bekende tekst 'Maak je dus geen zorgen voor de dag van morgen, want de dag van morgen zorgt wel voor zichzelf. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen last.' Wij hebben graag alles in de hand, wij willen graag dat God ons het waarom duidelijk maakt, wij hebben behoefte aan zekerheid. Ik tenminste wel.. Ik begrijp Gods Plannen niet, maar ik wil onze grote, almachtige Vader vertrouwen want Hij heeft alles in Zijn hand. Wij leven ook nu met een sterke tegenstander die op alle mogelijke manieren ons probeert aan te vallen, maar God vraagt ons op Hem te vertrouwen. Hij zelf zal het kwaad vergelden. Het kwaad is in ons leven, in de wereld, overal om ons heen kun je het zien, en we weten niet wat we eraan moeten doen. Maar in deze onzekere tijd richten we onze ogen naar boven. Wanneer we plannen bedenken en gaan planten, weten we niet wat er zal gebeuren, maar we weten wie het in Zijn handen heeft. Vertrouwen. Laat het over aan de Vader, Zijn zoon droeg een doornenkrans en stierf uit liefde voor jou. Blijf dichtbij Hem en maak al je vragen en zorgen, en je wensen aan hem bekend, en Hij zal het goedmaken, volgens Zijn onnavolgbare Plan.
Zondag zullen we ook stilstaan bij biddag, en kunnen we samen aan God hulp vragen, en een zegen over het komende seizoen. Voor de gemeente, voor het land, voor de wereld, en in ons eigen leven. Van harte welkom!
Zondag staan we stil bij het vierde kenmerk van een gezonde gemeente: Effectieve structuren.
Nu klinkt dat misschien wat organisatorisch in de oren en mogelijk roept dat de vraag op: Hoe zit het dan met de Geest? Het hangt toch van Gods Geest af of er een gezonde gemeente is? Structuren zijn soms heel beperkend en niet zelden zelfs een belemmering voor geestelijke groei. Dat kan op allerlei niveaus het geval zijn. Wanneer een structuur geestelijke groei in een gemeenschap belemmert, moet zij aangepakt worden, bijgesteld of afgeschaft. Daarom spreken we over effectieve structuren. Het beoogde effect van een structuur moet zijn: bevorderen van de groei van Gods Koninkrijk in het leven van de gemeente en daar buiten, om zo God te dienen en te eren. Wanneer een structuur daar niet aan bijdraagt, staat zij ter discussie. Ook wanneer die structuur een gewoonte is die we al tientallen jaren toepassen. Gods belangen wegen zwaarder dan onze gewenning.
Structuren moeten altijd gezien worden als middelen om een doel te bereiken. Ons doel is: God eren en zijn Koninkrijk bouwen in afhankelijkheid van Gods Geest. Een structuur afgestemd op dit doel is bruikbaar en vruchtbaar. Denk bijvoorbeeld aan een dorre akker enkele honderden meters van een rivier. De boer zaait, maar heeft water nodig. Hij graaft een irrigatiekanaaltje en bevloeit zo zijn akker. Het gewas groeit voorspoedig, dankzij een effectieve structuur. Het bestaansrecht van het kanaal is verbonden met het gewas op de akker. Zo moet het ook met onze structuren zijn.
"Paulus legt daarin uit wat het wezen van de kerk is: een gemeenschap van mensen die aan elkaar vast zitten door de liefde van Christus. Hij is zelf het fundament en het Hoofd van de kerk; de kracht van Zijn liefde moet dan ook in de kerk tot uitdrukking komen om daardoor Gods reddingsplan voor de wereld ten uitvoer te brengen. De kerk is daarmee een middel, en geen doel in zichzelf.Centraal in Christelijk geloof staat niet de gelovige, en ook niet de kerk, maar God zelf en Zijn eer, Zijn doel.
Alle middelen - dus ook de kerk - moeten daar steeds weer op aangepast worden."
Deze zondag wil Jan Douwe van 't Zand preken uit Genesis 19:1-22. Het gaat hier over Lot. Lot had een bijzonder leven samen met zijn oom Abraham, maar hij had van zijn oom niet het geloof geleerd. Lot was een meeloper, die geloofde wanneer het hem uitkwam. Hij woonde in Sodom, waar zijn stadsgenoten zich tegen hem keren als hij zijn gasten niet wil laten mishandelen door hen. Zijn gastvrijheid gaat zelfs zo ver dat hij in plaats van hen zijn eigen dochters wel aan hen wil overleveren.. Maar is het zijn gastvrijheid of is hier duidelijk hoe diep Lot is gezonken, dat hij zijn dochters zomaar opoffert? In ieder geval beseft Lot tussen wat voor mensen hij is blijven wonen, en dankzij Abraham, die met God in gesprek ging om tenminste de onschuldigen uit de stad Sodom te redden (zie hoofdstuk 18), wordt Lot met zijn gezin gered.
In 2 Petrus 2:1-10 komen we Lot weer tegen. Maar daar lezen we dat hij rechtvaardig was, en heilig (vers 7 en 8). Dus, in het leven van Lot kunnen we zien dat meelopen en heilig zijn samen kunnen voorkomen, rechtvaardig maar ook zwak zijn. Buitenkant en binnenkant kunnen dus met elkaar in conflict zijn.
Lot worstelt met zijn geloof, blijft meelopen met zijn volk maar volgt uiteindelijk wel de raad op van zijn gasten, de engelen.
Zo kun je ook met je geloof worstelen en lukt het niet een zonde te ontvluchten, blijf je daar steeds in vastlopen. Maar God redt ook heilige worstelaars. De uitdaging is binnenkant en buitenkant met elkaar te verzoenen. God te willen volgen, ook wanneer het misgaat, steeds blijven strijden tegen wat verkeerd is en het goede te willen zoeken. Want God redt wie hem zoeken.
In deze samenkomst zullen we ook vieren dat Lukas wordt gedoopt! Lukas is het zoontje van Allard en Elise van Weringh en het kleine broertje van Tess. We zijn blij dat ook hij, zo klein als hij nog is, een kind van God mag zijn, en daarom het teken van zijn verbond met hem mag ontvangen. Als broers en zussen mogen we om dit gezin heen staan, en ook samen het feest van de doop vieren. Allen van harte welkom!
Deze week willen we stilstaan bij het derde kwaliteitskenmerk van een gezonde gemeenschap: Hartstochtelijk geloofsleven. Een kerk die gezond is, is dus te herkennen aan de wijze waarop haar leden omgaan met God.
Wanneer je het woord hartstocht opzoekt in het woordenboek, dan vind je dit:
harts·tocht de; m -en 1 heftige, onstuimige drang om aan een verlangen, begeerte te voldoen2grote liefde
Wat opvalt bij deze omschrijving is persoonlijke betrokkenheid. Hartstocht is niet zomaar een vrijblijvende toestand. Iemand die ergens hartstochtelijk over is, wordt erdoor in beslag genomen. Een ander woord waar je aan kunt denken is passie. Hartstocht op zichzelf is geen kwaliteit, maar eerder een houding, een mentaliteit. Je kunt hartstochtelijk gaan voor slechte dingen. Je hebt bijvoorbeeld mensen met enorme passie voor de schilderkunst van de oude meesters, die hartstochtelijk een diefstal plegen om er één in bezit te krijgen. Zulke mensen kun je bewonderen om hun inzet.
Als je een hartstochtelijk geloofsleven hebt, wil dat nog niet zeggen, dat het dan een goed geloofsleven is. Je kunt ook hartstochtelijk geloven dat je met inzet van al je krachten God tevreden moet stellen en daar helemaal in opgaan. Je zit er dan volledig naast, maar je inzet is te bewonderen.
Hartstocht als houding is van levensbelang voor een gezonde relatie met God. Gebrek aan hartstocht is één van de ziektes van het huidige westerse christendom. Je komt het ook in de Bijbel al tegen bij de gemeente van Laodicea. (Openbaring 3:14vv) God verlangt niet een lauwe houding, maar een gepassioneerde betrokkenheid op hem en zijn koninkrijk. Lauwheid verafschuwt hij. Liever koud dan lauw, zegt Jezus zelfs. Omgaan met God doet altijd iets met een mens, daarom is het zo belangrijk tijd voor hem te maken. Prachtig zijn de woorden van de leerlingen die op weg waren naar het dorpje Emmaüs en onderweg met Jezus in gesprek kwamen. Ze zeiden: ‘Brandde ons hart niet toen hij onderweg met ons sprak en de Schriften voor ons ontsloot?’
Hartstocht kan betrekking hebben op allerlei gemoedstoestanden. Het heeft te maken met echtheid en eerlijkheid. Je leeft vanuit je hart voor God. In één van de Psalmen staat het zo: Vertrouwt op Hem te allen tijde, o volk, stort uw hart uit voor zijn aangezicht; God is ons een schuilplaats. (Ps. 62:9 NBG51)
Wanneer je de Psalmen leest kom je hartstocht tegen; hier ontmoet je mensen die God eren, hem vragen stellen, hun beklag doen bij God, hun wanhoop tegen hem uitschreeuwen, hun overgave aan hem uitroepen. Alles wordt met hem gedeeld, omdat hij het middelpunt van het leven is. Een christelijke gemeente moet doordrenkt zijn van deze echtheid.
Aanstaande zondag is het de jaarlijkse Hulpverleningszondag. Meer informatie hierover vindt u hier. Om daarbij aan te sluiten wil Jan Douwe van 't Zand preken uit 2 Koningen 2. Elisa wordt in dit gedeelte voorbereid op zijn taak om Elia op te volgen. Elisa wordt later bij uitstek de man die geroepen is om anderen te helpen. Maar voordat hij daartoe in staat is vraagt hij aan Elia of een deel van de Geest die op Elia was, ook op hem kan komen. Hij weet dat hulpverlening niet iets is wat hij zelf kan doen. Het is iets waarvoor we Gods Geest nodig hebben. Er zijn zoveel plekken waar onze hulp nodig is! Ware hulpverlening is om mensen in contact te brengen met de Helper, want God is de enige ware Helper in de nood. Onze hulp komt van Hem alleen, wij zijn Zijn medewerkers (1 cor. 3:9). Het gaat verder dan alleen praten over Christus en hoe ongelooflijk veel Hij houdt van ons allemaal, en verder dan alleen laten zien wat jij belangrijk vindt. Fransiscus van Assisi sprak de mooie zin: 'Predik altijd het Evangelie- gebruik zo nodig woorden..' Het gaat verder en dieper dan we durven denken, want het is daar waar Gods geest ons laat zien wat we kunnen doen. Vraag het God, wees bereid, sta klaar.. Wie kan jij helpen, en aan wie kan jij laten zien dat er Hulp onderweg is, Iemand die werkelijk kan troosten en redden..?
Zondag wil Jan Douwe preken uit 1 Korintiërs 10:1-22. Het gaat in dit Bijbelgedeelte om eenheid.
Jan Douwe zal stilstaan bij 3 aspecten van die eenheid:
Eenheid in jezelf. Er mag bij een christen geen dubbelleven zijn. Je dient één Heer en niet meerdere. Het leven met God is van binnen en van buiten een eenheid. Of zoals Bill Hybels het ooit eens in de titel van een boekje verwoordde: "Wie je bent als niemand kijkt."
Eenheid met Jezus. Door het geloof worden we op een wonderlijke manier één met hem. Het is een mysterie hoe dat kan, maar de Bijbel leert ons dat. Het wordt gesymboliseerd door het Avondmaal dat we ook zullen vieren.
Eenheid met elkaar. Omdat we één zijn met Jezus zijn we ook één met elkaar. Deze onderlinge eenheid heeft niets te maken met menselijke organisaties, instituten of kerkgenootschappen, maar met het leven van de levende Jezus in ons. We zijn aan elkaar verbonden, we kunnen die eenheid hooguit belemmeren. Daarom is het eigenlijk vanzelfsprekend dat broers en zussen in Christus hun gaven en kwaliteiten onderling gebruiken om elkaar op te bouwen.
Het tweede kenmerk van een gezonde gemeente is daarom ook: Gavengebaseerde bediening. Dit houdt in dat een gemeente ruimte en stimulans biedt voor iedereen om gaven in te zetten en te ontwikkelen. Het is voor het gezond functioneren van een gemeenschap heel belangrijk dat mensen bezig zijn met de dingen die bij hun gaven passen.
Aanstaande zondag wil Jan Douwe van 't Zand preken uit Matteus 6:19-34, en daaruit vooral vers 22-23: Het oog is de lamp van het lichaam. Dus als je oog helder is, zal heel je lichaam verlicht zijn. 23 Maar als je oog troebel is, zal er in heel je lichaam duisternis zijn. Als het licht in jezelf verduisterd is, hoe groot is dan die duisternis! Jan Douwe schrijft erover: "Ik wil het vooral hebben over het oog. Een van de grote kwalen van een Christen is zijn ogen. Wanneer je oog troebel is, zie je het leven niet helder. En dan zie je de toekomst ook niet duidelijk. Misschien ben je wel kortzichtig, doordat je schatten op aarde verzamelt. Of je ziet dubbel, doordat je 2 heren probeert te dienen. Of je ziet alles donker, doordat je je zorgen maakt over van alles. Christus wil je oog helder maken, zodat je goed kan zien. Hij laat ons zien wie we zijn en waar het leven om draait. Hij laat ons zien wat ons prioriteiten moeten zijn." Hij laat ons de toekomst zien. Fix your eyes on Jesus..
Van harte welkom!
Voor de kinderen die komen is er natuurlijk kinderkring, er zijn echter vanaf aanstaande zondag wijzigingen in de groepsindeling. Daarover is al een mail rondgestuurd, maar misschien is het voor de kinderen handig om dit ook alvast even thuis te noemen... Mocht je de mail niet kunnen vinden of helemaal geen mail ontvangen, de info staat ook kort beschreven op de kidspagina. Tot zondag!
De komende periode willen we als gemeente om de twee weken stilstaan bij 8 kenmerken die van belang zijn voor een gezonde gemeente. We gebruiken daarvoor de kwaliteitskenmerken van Christian Schwarz. We hebben er tijdens een gemeente-avond onlangs bij stil gestaan. (Voor meer info: klik hier) Het eerste kenmerk is Toerustend Leiderschap.
"Leiders van groeiende gemeenten zijn er niet op uit om hun macht geleidelijk uit te bouwen tot almacht. Integendeel. Zij zijn erop gericht christenen toe te rusten zelf een vorm van leiderschap op zich te nemen, zover als het past binnen Gods Plan. Ze ondersteunen, motiveren en begeleiden de afzonderlijke gelovigen, opdat ze zullen worden zoals God het bedoeld heeft. De meeste voorgangers die hoog scoorden in dit onderzoek, genoten nauwelijks enige bekendheid. Leiders van groeiende gemeenten hoeven geen supersterren te zijn. Het superster-model kan juist een rem op gemeenteopbouw zijn. God heeft niemand tot schaap met vijf poten geschapen."
Jan Douwe wil dit thema uitdiepen op basis van Johannes 13:1-20 waar het verhaal staat dat Jezus de voeten wast van zijn leerlingen. Een beter voorbeeld van dienend leiderschap is moeilijk denkbaar: God met ons wast ons de voeten. Een klusje voor slaven. Wat is het christendom dit toch enorm kwijt geraakt!
Doop
Ook deze dienst heeft weer een extra feestelijke tint. Levi, zoon van Gert en Elly Timmerman wordt gedoopt en...hij wordt diezelfde dag ook nog eens één jaar! We vinden het fijn om dit met elkaar mee te mogen maken en hopen dat het voor hen ook een prachtige gebeurtenis mag worden.
Iedereen is van harte welkom!
Het thema voor aanstaande zondag komt uit johannes 4, het verhaal van de samaritaanse vrouw. Jezus is op reis, en neemt rust bij een waterbron in Samaria. Daar vraagt Hij water aan een vrouw. Deze vrouw is geschokt dat Hij dit aan haar vraagt terwijl ze niet joods is. Hij laat haar merken dat Hij haar kent en weet wat zij nodig heeft. Deze vrouw was een ongelukkige vrouw, ze voelde zich verstoten en wanhopig. Zij zocht naar verzadiging in verhoudingen met verschillende mannen. Maar toen sprak Jezus haar aan. Hij vroeg haar om water, terwijl zij eigenlijk degene was die dorst had. Hij bood haar levend water aan. Dat ontving ze nadat ze had beleden wie ze was. Ze vraagt om het levende water, ze beseft dat niets en niemand anders haar dorst kan wegnemen. Jezus zegt tegen haar (vers 23):Maar er komt een tijd, en die tijd is nu gekomen, dat wie de Vader echt aanbidt, hem aanbidt in geest en in waarheid. De Vader zoekt mensen die hem zo aanbidden, want God is Geest, dus wie hem aanbidt, moet dat doen in geest en in waarheid." Mensen zoeken vaak naar iets om hun dorst te lessen, maar ze vinden alleen druppeltjes water hier op aarde. Druppeltjes die niet vervullen in de behoefte aan liefde, trouw, vrede, vreugde, goedheid, water dat niet de eenzaamheid, pijn en dorst wegneemt. Alleen bij Jezus zijn fonteinen van levend water te vinden, Oneindig veel voor iedereen, voor jou en mij, en je zal nooit meer dorst hebben. Je zult zelfs een bron worden waaruit water opwelt dat eeuwig leven geeft!(vers 14) Ga maar naar Hem toe, net als deze vrouw, drink het levende water en vertel het aan iedereen.. Welkom!
